Chiesa del Gesù
Dziś zatrzymamy się jeszcze na chwilę w jezuickim kościele Najświętszego Imienia Jezus. Każda grupa Sióstr, której towarzyszyłam na szlaku Założycielki była pod wrażeniem tego miejsca.
Św. Ignacy dwukrotnie próbował rozpocząć budowę dużego kościoła, który zastąpiłby ofiarowaną przez Papieża kaplicę Matki Bożej Przydrożnej (Madonna della Strada). Na przeszkodzie stawały jednak protesty sąsiadów, a przede wszystkim brak funduszów. Budowę rozpoczął dopiero św. Franciszek Borgiasz – trzeci generał Towarzystwa. Prace, finansowane głównie przez kard. Aleksandra z bogatego rodu Farnese, trwały w latach 1568 – 1584. Il Gesù to prototyp wielu barokowych kościołów, m.in. kościoła św. Piotra i Pawła przy ul. Grodzkiej w Krakowie.
Po wejściu do kościoła zwraca uwagę piękne prezbiterium i sklepienie z freskiem „Triumf Imienia Jezus” który można sobie „przybliżyć” spoglądając na duże lustro ustawione tuż przy wejściu. Różnorodne efekty iluzjonistyczne dodają jeszcze większego efektu namalowanej z rozmachem wizji nieba.
Mijając szereg pięknie ozdobionych kaplic dochodzimy najpierw do ołtarza, gdzie spoczywają relikwie św. Ignacego Loyoli, a następnie kaplicy, gdzie przeniesiono czczoną przez niego ikonę Madonna della Strada. Ten najprawdopodobniej XIII- wieczny wizerunek był również bardzo drogi Franciszce. S. Tarsycja Bzowska, która wstąpiła do Zgromadzenia za życia Założycielki, wspomina, że była z nią kiedyś w kościele jezuitów. Matka, wskazując na ikonę Matki Bożej powiedziała jej, że wiele godzin modliła się w tym miejscu przed uzyskaniem papieskiego błogosławieństwa.
Przechodząc do przeciwległej nawy, wchodzimy najpierw do kaplicy z Najświętszym Sakramentem i ze znanym chyba na całym świecie obrazem Serca Pana Jezusa. Następny ołtarz, dokładnie naprzeciw ołtarza św. Ignacego, jest poświęcony jednemu z jego pierwszych towarzyszy – św. Franciszkowi Ksaweremu. Przed relikwią jego ramienia często modlą się przybysze z Azji. Wszak to on pierwszy zaniósł im Ewangelię.
Zwiedzający kościół zwracają też uwagę na nowy wystrój prezbiterium, łączący odważnie „stare z nowym”. Inspiracją dla tej odnowy, ukończonej w 2022 roku, była Konstytucja Soboru Watykańskiego II o Liturgii świętej „Sacrosanctum Concilium”. Jednym z elementów nowego wystroju, o który Siostry pytają jest cyborium zawieszone nad ołtarzem z wygrawerowanymi w jęz. greckim słowami z Apokalipsy: A Duch i Oblubienica mówią: «Przyjdź!» A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!» Mówi Ten, który o tym świadczy: «Zaiste, przyjdę niebawem». Amen. Przyjdź, Panie Jezu!
O znaczeniu kościoła Del Gesù dla Zgromadzenia niech zaświadczy choćby fakt, że w czasie triduum dziękczynnego za beatyfikację Założycielki, uroczyste liturgie w języku włoskim i polskim były sprawowane właśnie tutaj. Tylko dzień angielski przeżywano w Bazylice Santa Maria Maggiore, szczególnie związanej z powstaniem naszej misji w USA.
Warto też dodać, że w tym kościele, w 1970 roku, odbyło się dziękczynienie za beatyfikację Maksymiliana Kolbe, a w 1978 za wybór Karola Wojtyły na papieża. Do roku 1938 spoczywał tu również św. Andrzej Bobola. Po kanonizacji jego relikwie przewieziono do Warszawy.
Nie wrócimy już w tych postach do Del Gesù. Wierzę jednak, że wiele z nas będzie mieć okazję zrobić to osobiście…
Zdjęcia: S. Anita Jach CSFN
Sklepienie prezbiterium i nawy głównej, przybliżenie w lustrze
Ołtarz św. Ignacego
S. Amata Nowaszewska CSFN
Ikona Madonna della Strada
Kaplica Najświętszego Serca Pana Jezusa
Odnowione prezbiterium – www.gesuiti.it
