BŁOGOSŁAWIONA

S. Maria Stella (Adela Mardosewicz)

od Przenajświętszego Sakramentu, 1888-1943

Urodziła się 14 grudnia 1888 roku w dość zamożnej rodzinie, we wsi Ciasnówka, w powiecie nieświeskim, pod zaborem rosyjskim (Gubernia Mińska). Z tego powodu, że w urzędach i szkołach był nakaz używania języka rosyjskiego (sytuacja nieznacznie zmieniła się w 1905 roku), Adela przez 4 lata uczęszczała do zrusyfikowanej szkoły w Kiemielnikach. Po śmierci matki została zabrana przez krewną i zapewne jej kosztem i staraniem ukończyła seminarium nauczycielskie Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu w Wilnie. Seminarium kształcące nauczycielki do szkół ludowych było tajne. Siostry nazaretanki wobec niemożności prowadzenia w zaborze rosyjskim legalnej działalności, jako świeckie osoby założyły oficjalnie szkołę tkacką i pod jej szyldem prowadziły seminarium nauczycielskie. W takich trudnych, konspiracyjnych warunkach, Adela Mardosewicz zdobyła wykształcenie. W wieku 22 lat została przyjęta do Zgromadzenia, chociaż miała poważną przeszkodę – wadę serca. Przełożona generalna M. Laureta Lubowidzka jednak zdecydowała: Nie tylko zdrowe Siostry są potrzebne Zgromadzeniu (wspomnienie s. Speranzy, AG CSFN). Po odbyciu w Wilnie postulatu wyjechała do nowicjatu we Włoszech, a po złożeniu pierwszych ślubów w sierpniu 1913 roku, wróciła do kraju. Aż do 1920 roku przebywała w Częstochowie, skąd została 13 skierowana na krótki czas (7 V – VII 1918) do Kalisza, by rozpoznać warunki organizacji nazaretańskiej szkoły, a następnie ponownie wyjechała do Włoch, gdzie w 1921 roku złożyła śluby wieczyste, przyjmując „tajemnicę” od Przenajświętszego Sakramentu. Po powrocie do kraju pracowała w kilku placówkach Zgromadzenia: w Częstochowie (dwukrotnie), Krakowie (dwukrotnie), Wadowicach i Stryju. W tych domach pełniła rożne funkcje: wychowawczyni w internacie, ekonomki, zakrystianki, hafciarki. Do Nowogródka, na ostatnią swą posługę, przyjechała prawdopodobnie jesienią 1936 roku. Do września 1939 roku pracowała jako wychowawczyni w internacie, ekonomka i infirmerka (pielęgniarka). S. Stella dała się wtedy poznać przede wszystkim jako osoba pełna wiary i miłości Boga i bliźniego. S. Veritas zanotowała: Była zwierciadłem ducha Matki Założycielki (AG CSFN). Dbała nie tylko o wychowanków, ale również o ludzi biednych w Nowogródku.