„Misjonarze wyruszają w świat dlatego, że noszą w sobie Chrystusa i zamieszkuje w nich Duch Święty. Nie ma innej racji poza Chrystusem Zmartwychwstałym, żeby zdecydować się wyjechać, pozostawić najbliższych, ojczyznę, przyjaciół oraz własną kulturę” – mówił papież Franciszek do misjonarzy.
Dwie nasze Siostry: s. Vianneya Zadłużna z Polski i s. Linda Balazo z Filipin 20.09.2020 r. wyjechały na misje w Ghanie. Pożegnane przez swoje dotychczasowe wspólnoty w Kaliszu i w Rzymie oraz wsparte modlitwą Sióstr wyruszyły w drogę. Spotkały się na lotnisku w Amsterdamie i wspólnie ruszyły do Afryki, aby głosić Dobrą Nowinę i szerzyć Królestwo Bożej Miłości tam, gdzie je wezwał Pan.
Naszym Siostrom misjonarkom życzymy sił i odwagi, aby świadectwo ich życia, duch wzajemnej miłości, otwartość i dzielenie się swoim doświadczeniem pokazywały piękno życia oddanego Chrystusowi i pociągało ludzi do radości uwierzenia w Niego i oparcia na Nim swojego życia. Życzymy im także, aby radość i piękno Ewangelii zawsze były obecne w ich sercach, gestach, słowach i przykładzie życia.
Matka Jana, S. Helen i S. Daniela zostały zaproszone jako goście specjalni na drugą część ceremonii poświęcenia Szkoły Świętej Rodziny w Yamfo. W swoim przemówieniu Ks. Bp Peter Atuahene, biskup diecezji Goaso, podziękował Matce Janie oraz Siostrom za ich ofiarę dla tej misji. Alfred Dapilah, nadzorujący pracę prywatnych szkół w rejonie Tanoso, złożył gratulacje naszej szkole za jej osiągnięcia oraz bycie przykładem dla innych szkół w tej okolicy.
Wszyscy obecni podziwiali przedstawienia przygotowane przez dzieci. Prezentowane muzyka i tańce ukazywały wyjątkową kulturę Ghany oraz chrześcijańskiego ducha naszej szkoły. Matka Jana wspominała początki szkoły oraz jej rozwój. Rozwój nie tylko budynków, ale przede wszystkim rozwój naszych uczniów. S. Angelina wraz z pracownikami szkoły otrzymali liczne pochwały za ich ciężką pracę i poświęcenie na rzecz szkoły.
S. Helen Tereba
W dniach od 3 do 19 grudnia 2018 r. mogłam przebywać na naszej misji hiszpańskiej w Benicassim. Minęło zaledwie dwa miesiące od naszego przyjazdu, a wiele się wydarzyło i nadal wydarza. Oto kilka radości, które chcemy podzielić z innymi. W dniu 7 grudnia, wieczorem, odprawiona została Msza Święta w dużej kaplicy naszego domu. Przewodniczył Ks. Bp Casimiro Lopez. Od tego momentu to tu właśnie pełnimy nasz najważniejszy apostolat w diecezji, czyli modlimy się za rodziny i z rodzinami. Tymczasem dwa razy w tygodniu popołudniami (w środy i niedziele) Siostry trwają kilka godzin na adoracji, dodatkowo w środę o 19 jest Msza Święta, zawsze za rodziny. Odmawiany jest różaniec, litania do najświętszej Rodziny, modlitwa do Najświętszej Rodziny, śpiewane są kanony, jest czas ciszy, słuchania Słowa, składania intencji do “skrzynki Pana Boga“…. Mogę zaświadczyć, że ani przez chwilę nie byłyśmy w kaplicy same. Co więcej, już różne grupy zgłaszają chęć przybycia do naszej kaplicy, by razem z Siostrami trwać na modlitwie. Tak będzie np. w wieczór sylwestrowy. W dniu 12 grudnia podczas Mszy Świętej wprowadzone Relikwie Bł. Franciszki Siedliskiej i 11 Sióstr Męczennic z Nowogródka.
Siostry coraz więcej uczestniczą w życiu parafii i diecezji. Są z katechetkami i dziećmi w katechezie parafialnej, na Mszach dla dzieci (min. w zespole muzycznym animującym liturgię), w parafialnym zespole Caritas. Nasz dom nieustannie ktoś nawiedza, a to na chwilę rozmowy czy by podzielić się np. meblami (…bo nasz dom jeszcze nie do końca urządzony), czy smacznymi owocami (a teraz sezon na mandarynki i pomarańcze w pełni). Siostry włączają się też chętnie w różne akcje okolicznościowe. W czasie mego pobytu pomagałyśmy w przygotowaniach i organizacji Jarmarku Bożonarodzeniowego, który miał miejsce w Niedzielę radości. Prawdziwie, było radośnie! Corocznie dochód z tej inicjatywy przeznaczany jest na inne dzieło charytatywne. W tym roku wspomagaliśmy jedną ze szkół w Wenezueli. Miałyśmy i swój konkretny wkład w postaci upieczonych ciast.
W diecezji podejmowane są różne inicjatywy na rzecz rodziny, obrony życia poczętego, pomocy samotnym matkom, itd. Powoli poznajemy osoby związane z tymi apostolatami, nawiązujemy różne kontakty, rozeznajemy nasze konkretne miejsce i zadania, które możemy tu podjąć. Razem z Siostrą Przełożoną Katarzyną uczestniczyłyśmy w spotkaniu diecezjalnym na temat duszpasterstwa rodzin. Zebrało się ponad 30 osób. Naprawdę, podziwiałam ich zaangażowanie, profesjonalność, zapał, wiarę. W grupie przeważały osoby świeckie (niektóre związane z różnymi ruchami kościelnymi), byli też kapłani. My byłyśmy jedynymi Siostrami, ale czułyśmy się bardzo dobrze przyjęte, a wręcz onieśmielone nadziejami pokładanymi w nas, jako Nazaretankach, w naszej misji i charyzmacie.
Oczywiście, Siostry ciągle jeszcze doskonalą swoje możliwości językowe, poznają nowe zwyczaje, tradycje. I choć serce już by się rwało do czegoś więcej, realia codzienności uczą pokornej drogi małych kroków… Najważniejsze, by iść w dobrym kierunku!
II Międzynarodowy Kongres Ruchu Europa Christi odbył się w dniach od 14 do 22 października, 2018, w Polsce. Poszczególne sesje Kongresu miały miejsce w Częstochowie, Warszawie, Rzeszowie, Lublinie, Łodzi i Krakowie. Ruch Europa Christi stawia sobie za cel przypominanie Europie o jej chrześcijańskich korzeniach i fundamencie wartości moralnych, na których Europa została zbudowana. Ruch staje zdecydowanie przeciwko laicyzacji Starego Kontynentu. Bowiem jeśli Europa straci swoją chrześcijańską tożsamość, grozi jej i całemu światu upadek moralny i klęska. Warto wiedzieć, że jest to ruch ekumeniczny, otwarty na współpracę Chrześcijan Kościołów Protestanckich i Kościołów Wschodu.
Każdy dzień Kongresu poświęcony był jednemu wybranemu zagadnieniu, które prezentowane było na różne sposoby przez wielu zaproszonych gości z Polski i świata. Nasze Zgromadzenie otrzymało zaproszenie do uczestniczenia w sesji zatytułowanej: Europa Męczenników. Ta sesja miała miejsce w Łodzi, w siedzibie Uniwersytetu Łódzkiego. Warto podkreślić, że był to 19 października, a więc dzień liturgicznego wspomnienia męczeństwa Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki. Jego osoba, słowa i męczeństwo były niejako przewodnikiem dla nas w ciągu całego dnia. Zostałam poproszona o przedstawienie historii naszych Bł. Sióstr Męczennic z Nowogródka i przesłania płynącego z ich ofiary. Na sesję przybyła także Siostra Prowincjalna Teofania Migowska z Warszawy i Siostry z pobliskiej wspólnoty w Kolumnie. Była zatem okazja, by uczestnikom sesji rozdać broszury o naszych Błogosławionych Męczennicach. Dla większości uczestników ta historia nie była znana (zwłaszcza np. dla gości z Włoch, Norwegii czy Chorwacji). Cieszyłam się, że moja prezentacja spotkała się z dużym zainteresowaniem, wzruszeniem nawet. Ufam, że udział w Kongresie może być kolejną cegiełką w szerzeniu kultu naszych Błogosławionych.
M. Jana Zawieja
