W swoim raporcie na Kapitułę Generalną w 2010 roku S. Janice Fulmer, ówczesna przełożona generalna, podzieliła się informacją, że: „Do 2025 roku 75% katolików będzie w Afryce, Azji i Ameryce łacińskiej. Mając na uwadze wezwanie Kapituły „Oto stoję u drzwi i kołaczę” (Ap 3,20) S. Janice zapytała zgromadzone na Kapitule Siostry: Jak odpowiemy na te zmieniające się potrzeby Kościoła?”

Słuchanie Ducha Świętego doprowadziło nas do odpowiedzi na to pytanie przez rozważenie założenia nowej misji w Ghanie. Po wyborze w 2010 roku nowej przełożonej generalnej, Matki Jany Zawieja i jej Rady, to rozeznanie zaczęło nabierać realnych kształtów.

Aby pokazać nam drogę, Bóg w swej Opatrzności przysyłał nam różne osoby, które wybrał sobie za narzędzia. Może nie było przypadkiem to, że Kardynał Peter Turkson, poprzedni biskup Cape Coast w Ghanie, a obecnie Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Pokoju i Sprawiedliwości, przewodniczył Mszy świętej na otwarcie wspomnianej XXIII Kapituły Generalnej w 2010 roku. Kolejne znaczące osoby na naszej drodze, to między innymi afrykańcy misjonarze, którzy przyjechali do Rzymu na studia i mieszkali w naszym generalacie. Były również siostry i bracia zakonni z Ghany, których spotykały nasze Siostry z Zarządu Generalnego na różnego rodzaju spotkaniach.

Począwszy od listopada 2010 roku zostało zorganizowanych kilka wyjazdów do Ghany, by rozpoznać czy nasza posługa i charyzmat rzeczywiście są potrzebne Kościołowi i ludziom w tym kraju, a jeśli tak, to gdzie? Siostry uczestniczyły w spotkaniach z biskupami kilku diecezji oraz wodzami plemion, którzy nadal mają ogromny wpływ na życie codzienne ludzi.

Biskupi z czterech diecezji wyrazili zainteresowanie i wsparcie w związku z ewentualnym przyjazdem Sióstr.  Wśród nich byli biskup Matthew Gyamfi z diecezji Sunyani i biskup Peter Atuahene z diecezji Goaso, gdzie obecnie są już domy naszego Zgromadzenia. Biskupi wyrazili ogromne zapotrzebowanie na zakładanie nowych szkół z powodu dużej liczby dzieci i stosunkowo wysokiego poziomu analfabetyzmu. 80% mieszkańców Ghany ma mniej niż 20 lat.  Biskupi byli również otwarci na każdą pomoc, której Zgromadzenie może udzielić Kościołowi w tym kraju. To, co stało się dla nas jasne, to to, że ewangelizacja jest potrzebna w Ghanie, a rolą Sióstr być, aby pomoc biskupom i kapłanom w utwierdzaniu i pogłębianiu wiary ludzi poprzez osobiste świadectwo, katechezę, edukację i posługę duszpasterską.

 

3 maja 2011 roku, po modlitewnym rozeznaniu i dokładnym rozważeniu, Zarząd Generalny jednomyślnie zdecydował o powstaniu misji Sióstr Nazaretanek w Ghanie. Matka Jana podzieliła się tą wiadomością ze Zgromadzeniem pisząc do Sióstr:

Z radością pragnę poinformować, że Zgromadzenie nasze zamierza odpowiedzieć pozytywnie na wołanie i zaproszenie przychodzące od młodego Kościoła afrykańskiego, a dokładnie Kościoła w Ghanie. Po głębokim rozeznaniu, modlitwie i konsultacjach, Zarząd Generalny podjął decyzję o przeszczepieniu charyzmatu Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu na kontynent afrykański i założeniu misji w Ghanie. Jesteśmy przekonane, że decyzja ta jest w zgodzie z duchem i pragnieniem naszej bł. Matki Założycielki, by Nazaret był zawsze otwarty na wołanie Kościoła i gotowy przyjść z pomocą wszystkim, którzy tego potrzebują, a szczególnie rodzinom. Wierzymy, że nasz charyzmat, tak żywy i aktualny, może zrodzić nowe, błogosławione owoce na afrykańskiej ziemi.

W latach 2011 – 2012 Matka Jana Zawieja, s. Helen Tereba, s. Daniela Tupaj, s. Teresita Brońska i s. Miriam Joseph Mikol kilkakrotnie podróżowały do Ghany, by kontynuować rozmowy z Biskupami i zdecydować o miejscu założenia pierwszej placówki oraz przygotować dom dla naszych Sióstr.

Odpowiedź wielu Sióstr, które zgłosiły się na misję do Ghany, była bardzo budująca. Spośród wielu wolontariuszek wybrano pierwszą grupę, w której znalazły się: s. Marietta Żelasko, s. Justyna Czerwińska, s. Emmanuela Le i s. Bogusława Machowska.

 

Mając świadomość, że Siostry znajdą się w zupełnie innej, tak różnej od świata zachodniego kulturze, przygotowanie ich do wyjazdu stało się priorytetem w planowaniu otwarcia misji. W czerwcu 2012 roku pierwsze misjonarki przyjechały do Rzymu, by uczestniczyć w kursie zorganizowanym w domu generalnym Zgromadzenia. Po bardzo intensywnym, dwumiesięcznym programie, 29 sierpnia 2012 r. Siostry wyjechały do Ghany, a towarzyszyła im s. Miriam Joseph Mikol, która miała zająć się dalszym przygotowaniem domu dla Sióstr w Sunyani. Przygotowania Sióstr nie zakończyły się w Rzymie. 1 sierpnia rozpoczęły miesięczny kurs w Instytucie Studiów Międzykulturowych w Tamale w północnej Ghanie, który był dla Sióstr okazją do pełniejszego wejścia w kulturę tego kraju.

13 października 2012 roku, w obecności Matki Jany Zawieja, przełożonej generalnej i siostry Danieli Tupaj, ekonomki i radnej generalnej, został oficjalnie otwarty i poświęcony dom Świętej Rodziny w Sunyani – pierwsza placówka Nazaretanek w Ghanie. Pierwszą Mszę św. w kaplicy domu celebrował biskup Matthew Gyamfi, ordynariusz diecezji Sunyani.

W pierwszym roku pobytu dwie Siostry zaczęły poznawać kwestie dotyczące edukacji w Ghanie poprzez podjęcie roli nauczyciela wspierającego w różnych podstawowych szkołach katolickich. Trzecia z Sióstr rozpoczęła pracę katechetyczną w diecezji Sunyani, a czwarta posługę w zakrystii w katedrze w Sunyani.

W międzyczasie, już na początku roku 2012, została wyznaczona druga grupa Sióstr misjonarek. Siostry: Angelina Fąfara, Aneta Grychnik i Fides Krawczyk uczestniczyły w rocznym przygotowaniu w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie i dodatkowym kursie języka angielskiego w Londynie. 2 października 2013, Siostry: Angelina, Aneta i Fides zostały bardzo serdecznie przywitane przez biskupa Petera Atuahene, ordynariusza diecezji Yamfo, w której miał powstać drugi dom Zgromadzenia. To powitanie przez Księdza Biskupa nie miało jednak porównania z entuzjazmem naszych Sióstr w Sunyani, które ucieszyły się bardzo z przyjazdu drugiej wspólnoty.

Początkowo Siostry zamieszkały w Diecezjalnym Centrum Duszpasterstwa w Goaso. Poświęcenie domu zakonnego pw. Męczennic z Nowogródka miało miejsce 25 listopada 2013 roku. Podobnie jak w diecezji Sunyani, tak samo i w Goaso, pierwszym celem powstania misji było otwarcie szkoły, by w ten sposób wesprzeć wysiłki diecezji w katolickiej edukacji dzieci. Niemalże nazajutrz po przyjeździe, Siostry zaczęły odwiedzać katolickie szkoły w Goaso, a potem w wielu innych miejscach.

Z Bożym błogosławieństwem i upływem czasu, nasza misja została wzmocniona przez naznaczenie trzeciej grupy sióstr. Siostry: Małgorzata Czudec, Gabriela Jach. Salomea Skowronek rozpoczęły przygotowanie w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie, gdzie przebywały od września 2013 do maja 2014 roku. Po zakończeniu przygotowania w Warszawie, uczestniczyły w kursie językowym w Anglii mieszkając we wspólnocie w Enfield do lutego 2015. 30 maja 2015 roku s. Gabriela i s. Salomea dotarły do Ghany. S. Małgorzata dołączyła do nich 1 lipca 2016 roku.

We wrześniu 2016 roku następne trzy Siostry z Polski rozpoczną przygotowanie do wyjazdu do Ghany, tym razem w domu generalnym Zgromadzenia w Rzymie. Będą to: s. Daria Romanek, s. Daniela Gwiżdż i s. Paula Kozłowska.

Marzenia Biskupów, by pomóc w edukacji dzieci w Ghanie powoli stają się rzeczywistością. 29 września 2015 roku została otwarta i poświęcona nowo wybudowana Szkoła im. Świętej Rodziny w Chiraa (diecezja Sunyani), a 25 listopada 2015 Szkoła Świętej Rodziny w Yamfo (diecezja Goaso). Obie Szkoły rozpoczęły swój pierwszy rok szkolny wraz ze 120 trzylatkami. Każdego roku będą przyjmowane kolejne roczniki nowych uczniów. Rozpoczną się też budowy nowych budynków dla szkół podstawowych w obu miejscach.

Po rozpoczęciu swojej posługi, Siostry utwierdziły się w przekonaniu ze “Bóg chce Nazaretu w Ghanie”. Niech dobry Bóg nadal nas prowadzi i w swojej Opatrzności wspiera nas w wysiłkach, by służyć Jego dzieciom na tej pięknej ziemi w najlepszy możliwy sposób.