Obchodzone 2 czerwca 2019 r. po raz dwunasty Święto Dziękczynienia w Warszawie miało dla nas nazaretanek wyjątkowy charakter. Tradycją jest, że w tym dniu do Świątyni Opatrzności Bożej, która jest Wotum Narodu, wnoszone są relikwie świętego Polaka. Tym razem były to relikwie naszej założycielki, bł. Franciszki Siedliskiej – Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza.
W uroczystości uczestniczyło ponad sto nazaretanek z różnych stron Polski i nie tylko. S. Halina Dołęga reprezentowała Zarząd Generalny. Oprócz licznie przybyłych sióstr Prowincji Warszawskiej, obecne były siostry Prowincji Krakowskiej, w tym radne: s. Joanna Chrobak i s. Mariola Chojnacka, przełożona prowincjalna z Białorusi – s. Maria Błaszczyk, poczty sztandarowe z naszych szkół z Warszawy, Kalisza i Krakowa, liczni członkowie Stowarzyszenia Najśw. Rodziny, młodzież, przyjaciele Nazaretu i wierni.
DZIĘKUJEMY ZA WIELKICH PASTERZY JANA PAWŁA II I PRYMASA STEFANA WYSZYŃSKIEGO – to motto tegorocznych obchodów. Ci wielcy Pasterze bardzo byli związani także z naszym Zgromadzeniem. Jan Paweł II nie tylko beatyfikował naszą Matkę Założycielkę, ale znał nazaretanki od dziecka. W Komańczy zaś, Ksiądz Prymas Wyszyński spędził czas internowania. Tam napisał Jasnogórskie Śluby Narodu i z Komańczy wyszedł na wolność.
Jakże symboliczna dla Warszawy i Polski jest data 2 czerwca 1979 roku. To w tym mieście Jan Paweł II podczas swej pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny dokonał swoistego bierzmowania Ojczyzny wołając: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi. Na początku pielgrzymki dziękczynnej, w miejscu, gdzie te słowa padły odtworzono fragment homilii Świętego Papieża. Następnie pielgrzymów pobłogosławił ks. bp Piotr Jarecki, biskup pomocniczy Archidiecezji Warszawskiej. Trasa pielgrzymki wiodła z Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego do Świątyni Opatrzności Bożej.
Obraz i relikwie Błogosławionej Franciszki Siedliskiej niesione na ramionach sióstr nazaretanek, rodzin i przedstawicieli różnych grup wiernych przemierzały ulice Warszawy. Siostra Prowincjalna Teofania Migowska w słowie do pielgrzymów przypomniała m.in. związek Błogosławionej z tym miastem: „Jakże to cudownie zrządziła Opatrzność Boża, że nasza Założycielka, która tak bardzo kochała Kościół i jego pasterzy może dziś znowu przemierzać ulice Warszawy. Dlaczego znowu zapytacie? Tak, znowu. Bo kiedy żyła, mieszkała przez pewien czas w Stolicy. […] Franciszka Siedliska to córa mazowieckiej ziemi. Przyszła na świat 12 listopada 1842 roku w Roszkowej Woli nad Pilicą w zamożnej rodzinie ziemiańskiej. Część dzieciństwa i młodości spędziła w Żdżarach koło Nowego Miasta, a część właśnie tutaj – w Warszawie. Była bowiem wnuczką Józefa Aleksego Morawskiego, głównego dyrektora Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu w Warszawie. Zwłaszcza miesiące zimowe młoda Frania spędzała z rodziną w pałacu dziadka znajdującym się przy Placu Bankowym. Inne miejsca, gdzie Franciszka znajdowała przestrzeń na dojrzewanie do głębokiej relacji z Bogiem i gdzie zapewne powoli kształtowała się jej misja założycielki nazaretanek – to kościół św. Antoniego przy ulicy Senatorskiej. Tam została ochrzczona. 13 lat później w kościele ojców kapucynów na ul. Miodowej przyjęła I Komunię Świętą. W tym samym roku w kościele Sióstr Sakramentek przy Rynku Nowego Miasta otrzymała Sakrament Bierzmowania. Mieszkała jeszcze krótko przy ulicy Długiej. Z jej Dziennika Duchowego możemy dowiedzieć się, że lubiła spacery po Ogrodzie Saskim. Lubiła modlić się w kościele Świętego Krzyża oraz w kościele św. Aleksandra na Placu Trzech Krzyży. W kościele Panien Kanoniczek, obecnie św. br. Alberta i św. Andrzeja Apostoła przy Placu Teatralnym, 2 lipca 1873 roku na ręce ojca Leandra Lendziana, kapucyna, złożyła śluby prywatne. To miejsca w Warszawie szczególnie z nią związane”.
Trasa pielgrzymki wynosiła około 12 kilometrów. Jednak czas wędrówki szybko minął. Wypełniła go modlitwa, słuchanie świadectw o doznanych łaskach przez wstawiennictwo bł. Franciszki Siedliskiej, wspólny śpiew. Gra kilku zespołów orkiestry dętej z różnych środowisk i regionów Polski pomagała dotrzymać kroku. Były to orkiestry: grupy górniczej, Ochotniczej Straży Pożarnej, młodzieżowej orkiestry góralskiej Skomielna Czarna i Bogdanówka, Orkiestry Reprezentacyjnej Policji. Na ostatnim odcinku pielgrzymowania (z kościoła św. A. Zaccarii) dołączyli kolejni pielgrzymi z różnych stron Polski, a wśród nich ksiądz kardynał Kazimierz Nycz, metropolita warszawski, ksiądz kardynał Stanisław Dziwisz z Krakowa, biskupi, kapłani, poczty sztandarowe. Odtąd razem z relikwiami bł. Franciszki Siedliskiej były niesione relikwie świętych i błogosławionych, które zostały już w poprzednich latach uroczyście wprowadzone do Świątyni Opatrzności. We Mszy świętej dziękczynnej, której przewodniczył i wygłosił homilię kardynał Stanisław Dziwisz, wzięło udział wielu biskupów i kapłanów, m.in. Nuncjusz Apostolski w Polsce, ks. abp Salvatore Pennacchio, przedstawiciele władz państwowych, rządu, sejmu, senatu i władz miasta. Ks. kardynał Kazimierz Nycz w powitaniu podkreślił wspólną troskę o rodziny, która była i jest obecna w nauczaniu św. Jana Pawła II, Sługi Bożego Stefana Wyszyńskiego i bł. Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza, Franciszki Siedliskiej. Podziękował wszystkim przybyłym za tak liczną obecność.
To wielka radość i przywilej, że kult Matki Założycielki, bł. Franciszki Siedliskiej, i oddawanie jej czci może dokonywać się w miejscu tak ważnym dla Polaków. Dziękujemy Siostrom Prowincji Warszawskiej za marzenie, które dzięki ich radosnemu zaangażowaniu mogło się spełnić. Bł. Franciszka Siedliska znalazła się w gronie świętych i błogosławionych Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej, Wotum Narodu.
S. Halina Dołęga
Foto: s. Joanna Cegiełko
